อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 17/4 วันที่ 3 มิ.ย. 57
"หูตึง?" นัครินทร์เอา 2 มือจับหน้าประกายเดือนมาแล้วตะโกนใส่หู "ผมคิดถึงคู้ณ!!”ประกายเดือนร้องจ๊าก "เฮ่ย!! เบาๆ ก็ได้ บ้า!!”
นัครินทร์ยิ้มก่อนจะเอา 2 มือจับหน้าเธอมาอีกครั้ง แต่คราวนี้กระซิบเบาๆ "ผมคิดถึงคุณ"
ประกายเดือนอึ้งไป นัครินทร์จ้องตาประกายเดือนโดยหน้าทั้งสองอยู่ใกล้กันนิดเดียว
ประกายเดือนเขินจึงเฉไฉ "จมูกคุณแด้ง..แดง"
ประกายเดือนเขินจัดจนพูดไม่ออก
นัครินทร์พูดด้วยน้ำเสียงเอ็นดูไม่กระโชกโฮกฮากอย่างเคย "เขินเหรอฮะ?”
ประกายเดือนหลบตาพูดไม่ออก
นัครินทร์ก้มมาใกล้ๆ แก้มประกายเดือน "แก้มคุณแดงมากเลย"
นัครินทร์ค่อยๆ หอมแก้มประกายเดือนแล้วไล่ไปจะจูบ ทันใดนั้น ปานตะวันก็เปิดประตูผลัวะเข้ามาเห็นภาพนั้นคาตา
ปานตะวันช็อค "เดือน?”
ทั้งสองตกใจเมื่อหันมาเห็นปานตะวัน
ประกายเดือนช็อค "ตะวัน!!!”
นัครินทร์คิดในใจว่าแย่แล้ว
ปานตะวันตัวสั่นจนพูดแทบไม่ออก "ทำอะไร? นี่ทำอะไรกัน?”
"ตะวัน..ฟังก่อน"
ปานตะวันพุ่งเข้ามากระชากประกายเดือนออกมาทันที "ทำไมทำอย่างนี้??”
"ตะวัน..”
ปานตะวันเสียงสั่นก่อนจะน้ำตาไหลด้วยความโกรธ "ทำไมเดือนทำอย่างนี้"
พูดจบปานตะวันก็เอามือตีน้องสาวยังกับเด็กๆ ส่วนปากก็พร่ำบ่น “ทำไมทำอย่างนี้”
ประกายเดือนร้องไห้เหมือนเด็กๆ "ตะวัน..ฟังเค้าก่อน"
นัครินทร์เข้ามาห้าม "พอเถอะฮะ อย่าทำอะไรเดือนเลยฮะ"
ปานตะวันตวาดลั่น "ออกไป!!" ปานตะวันพูดกับประกายเดือน "พี่รับปากพ่อกับแม่ไว้จะดูแลเดือนให้ดี" ปานตะวันสะอื้น "เรา 2 คนรับปากพ่อกับแม่ไว้ว่าจะทำตัวดี เป็นลูกสาวที่ดี แล้วทำไมเดือนทำอย่างนี้" ปานตะวันตีไม่หยุด
"เค้าขอโทษ..ตะวัน เค้าผิดไปแล้ว"
นัครินทร์กระชากประกายเดือนเข้ามากอด "พอเถอะฮะ เดือนไม่ผิด ผมผิดเอง!”
ปานตะวันชะงัก ประกายเดือนยังร้องไห้อยู่
"น้องสาวคุณเป็นคนดีมากนะฮะ เป็นผู้หญิงที่ดีมาก" นัครินทร์บอก
ปานตะวันอึ้งแต่ก็ยังสะอื้นอยู่
นัครินทร์พูดต่อ "ผมไม่เคยเจอผู้หญิงอย่างน้องสาวคุณมาก่อน เค้าไว้ตัว รักศักดิ์ศรีมาก ผมอยากให้คุณภูมิใจ"
ปานตะวันยิ่งอึ้งเมื่อนึกถึงตัวเอง
"ที่สำคัญ..เราไม่ได้อะไรเกินเลยไปกว่าที่คุณเห็นเมื่อกี้ แค่นั้นจริงๆ ฮะ"
ปานตะวันอึ้ง
ปานตะวันเสียงเครือ "จริงเหรอเดือน? เค้าไม่ได้ทำอะไรเดือนจริงนะ?”
ประกายเดือนพยักหน้าหงึกๆ แล้วโผเข้ากอดปานตะวัน "เค้าขอโทษนะ..ตะวัน"
สองพี่น้องกอดกันร้องไห้
ปานตะวันพูดกับนัครินทร์อย่างจริงจัง "กลับไปซะ!! แล้วอย่ายุ่งกับเดือนอีก"
"ไม่ได้หรอกฮะ คุณห้ามผมไม่ได้"
"คุณกับพี่ชายคุณต้องการอะไร?” ปานตะวันถาม
นัครินทร์งง "ต้องการอะไรฮะ? เรื่องพี่คินผมไม่รู้ฮะ ผมรู้แต่ว่า ผมรักน้องสาวคุณ"
ปานตะวันกับประกายเดือนอึ้งกันไปทั้งคู่
"อะไรนะ?” ปานตะวันอึ้ง
นัครินทร์พูดอีกครั้ง "ผมรักประกายเดือน"
ประกายเดือนน้ำตาหยดติ๋งๆ
"ไม่เชื่อใช่มั้ยฮะ เพราะเคยเห็นผมเป็นคาสโนว่า ผู้หญิงเยอะ แต่น้องสาวคุณ..ผมรักจริงฮะ"
ปานตะวันส่ายหน้าเพราะไม่เชื่อและระแวง "ไม่จริง..คุณกำลังคิดจะทำอะไร?”
นัครินทร์สวน "จะขอน้องสาวคุณแต่งงานฮะ"
พูดจบนัครินทร์ก็คุกเข่าลงตรงหน้าประกายเดือน
"ประกายเดือน..ผมรักคุณจริงๆ แต่งงานกับผมนะฮะ"
ประกายเดือนอึ้งทั้งน้ำตา "เอ่อ.." ประกายเดือนหันมองพี่สาวแบบกลัวจะโดนดุ “...เอ่อ..”
"คุณตะวันฮะ..คุณอนุญาติมั้ยฮะ?”
ปานตะวันอึ้งไป ทั้งสองรอลุ้น
ปานตะวันตัดสินใจ "ไม่ได้!! ฉันไม่อนุญาต"
นัครินทร์กับประกายเดือนอึ้ง ปานตะวันทำหน้าเฮี๊ยบแต่มีแววตาที่แอบสับสน
นาคินทร์หันขวับ
"ว่าไงนะ?? แกอยากแต่งงานกับประกายเดือน?”
นัครินทร์ทิ้งตัวอย่างหมดแรง "แต่พี่สาวเค้าไม่ยอม"
"ไอ้นัค!!นี่แกบ้าหรือว่าเมา?” นาคินทร์ถาม
"ผมไม่ได้ดื่มฮะ"
"ฉันก็ไม่ยอมให้แกแต่งกับประกายเดือนเหมือนกัน"
"เฮ่ย!!ทำไมล่ะฮะพี่คิน?”
"ห้ามยุ่งกับผู้หญิงบ้านนี้เด็ดขาด"
"อ้าว!!แล้วทำไมทีพี่ยังจีบคุณตะวัน"
นาคินทร์อึ้งไป "ห้าม ฉันบอกว่าห้ามก็คือห้าม ไม่ต้องถาม" นาคินทร์ชี้หน้า "จำไว้นะ แกไม่ได้รักเค้า
แกก็แค่หลงเค้า" นาคินทร์ส่ายหน้า "ผู้หญิงบ้านนั้นมันก็เหมือนกันหมด ทั้งพี่ทั้งน้อง"
นาคินทร์พูดจบก็เดินออกไป
นัครินทร์งง "เฮ่ย!!อะไรวะ? พี่คิน! เดี๋ยว! พี่คิน"
นัครินทร์มึนตึ๊บกับสิ่งที่นาคินทร์พูด
ประกายเดือนนอนน้ำตาไหลอย่างเงียบๆ อยู่ ปานตะวันเดินมามองด้วยความสงสารก่อนจะนั่งลงลูบผมน้อง สาว ประกายเดือนหันมากอดพี่สาวไว้
"เค้าขอโทษนะตะวัน"
ปานตะวันอึ้งไป
"แต่เค้าไม่ได้ทำอะไรไม่ดีนะ เค้าไม่ได้ทำให้พ่อแม่เสียใจ เค้าไม่ได้ทำให้ตะวันเสียใจจริงๆนะ ตะวันต้องเชื่อเค้านะ"
ปานตะวันยิ่งอึ้ง พอนึกถึงตัวเองเธอก็ยิ่งละอาย
"พี่เชื่อ.." ปานตะวันน้ำตาจะไหล "เดือนน้องพี่เป็นคนดี ..พี่เองซะอีก.." ปานตะวันพูดไม่ออก
"ตะวันทำไมเหรอ?”
ปานตะวันพูดไม่ออก
ประกายเดือนไม่รู้อะไร "ไม่เอาน่า..อย่าคิดมาก เค้ารู้ว่าตะวันเป็นคนที่คนหวังดีกับเค้าที่สุด ตะวันเป็นพี่ที่ดีที่สุดในโลก ตะวันเป็นต้นแบบของเค้า ตะวันเก่ง ตะวันดีทุกอย่าง"
ปานตะวันยิ่งฟังก็ยิ่งละอาย
"เค้าจะเป็นแบบตะวัน ทำตามที่ตะวันสอน เป็นผู้หญิงต้องรักนวลสงวนตัว"
ปานตะวันละอาย
"เราต้องยืนด้วยลำแข้งของเราเองให้ได้ ใช่มั้ย" ประกายเดือนถาม
ปานตะวันพูดไม่ออก เธอพยักหน้าหงึกๆ เพราะไม่ไหวแล้วก่อนจะรีบโอบน้องมากอดไว้แน่น
"เดือน..พี่รักเดือนที่สุดนะ"
"เค้าก็รักตะวัน"
สองพี่น้องกอดกันแน่น
อัครินทร์ยื่นน้ำส้มคั้นให้ปานตะวัน
"บำรุงหลานผมหน่อยครับ"
ปานตะวันรับมา "ขอบคุณค่ะ"
อัครินทร์นั่งลง "ผมว่า..คุณตะวันอย่าคิดมากเลยนะครับ"
“..คิดสิคะ..จะไม่ให้ฉันคิดได้ยังไง ดุด่าว่าน้อง ตีน้อง หาว่าน้องไม่รักนวลสงวนตัว ทั้งที่ตัวฉันเอง" ปานตะวันจุกจนพูดไม่ออก
อัครินทร์เอื้อมมือไปกุมมือปานตะวันไว้ "ไม่เอาน่า...ถ้าแม่คิดมากจะมีผลต่อลูกในท้องนะครับ..คุณก็รู้"
นาคินทร์ที่อยู่ในชุดนอนเดินเข้ามาเห็นพอดี เขาปรี่เข้ามากระชากปานตะวันออกจากอัครินทร์ทันที
อัครินทร์เตือน "พี่คิน!! เบาๆครับ!! เดี๋ยว..”
ปานตะวันรีบพูดแทรก "คุณอัค!!”
"ทำไม? ห่วงอะไรกันนักหนา แกไม่มีสิทธิ์นะนายอัค"
"แล้วพี่มีสิทธิ์อะไรล่ะครับ? สิทธิ์ของผู้ว่าจ้างมันไม่น่าจะรวมถึงเรื่องส่วนตัวของผู้รับจ้างนะครับ"
สองพี่น้องมองหน้ากัน
"แต่ตอนนี้นายจ้างมีธุระจะคุยกับลูกจ้าง เป็นการส่วนตัว!!” นาคินทร์ว่า
อัครินทร์รู้ตัวว่าโดนไล่ "พี่คินครับ..คุยกันดีๆ..ผมขอร้อง"
นาคินทร์นิ่งเฉย อัครินทร์มองปานตะวันอย่างเป็นห่วงแล้วก็เดินออกไป
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 17/4 วันที่ 3 มิ.ย. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ